Baixe o app para aproveitar ainda mais
Prévia do material em texto
7. ANÁLISE LINGUÍSTICA Iniciaremos a análise Morfológica da Perícope, contextualizando abaixo sua categoria gramatical, seus casos e classes, sua formação lexical, sua tradução e o seu significado dentro do texto; são detalhes estruturais da palavra na sua formação e uso. 7.1. ANÁLISE MORFOLÓGICA MORFOLOGIA Format texto Categori Temp Mod Voz P N Caso Gen Uso Significado F. Léxica Trad. Ταῦτα Pron. Demons P Acu Neut Estas, essas οὗτος, αὕτη, τοῦτο isto ὑπομίμνῃσκε Verbo Pres med Ativ 2 P Recordar, Em memória ὑπομιμνῄσκω recordar διαμαρτυρόμενος verbo part med pas S Nom masc Testemunho solene διαμαρτύρομαι afirmar ἐνώπιον prep A vista, antes ἐνώπιον antes τοῦ Artigo S gen masc o ὁ, ἡ, τό o Θεοῦ subst S gen masc Senhor, Deus θεός, οῦ, ὁ Deus μὴ Adverb Não, para que μή não λογομαχεῖν verbo pres infin ativ Lutar cm palavras λογομαχέω palavras ἐπ’ Prep em ἐπί em οὐδὲν adjetivo S acu neut nada οὐδείς, οὐδεμία, οὐδέν nada χρήσιμον adjetivo S acu neut Util, rentável χρήσιμος, η, ον util ἐπὶ preposiç Mas, para ἐπί em καταστροφῇ subst S dat fem subversão καταστροφή, ῆς, ἡ desvio τῶν artigo P gen masc daqueles ὁ, ἡ, τό o ἀκουόντων Verbo Pres Part Ati P Gen Mas ouvintes ἀκούω ouvir Σπούδασον Verbo Aoris med Ati 2 S Procura, estorça-te, te apressa. σπουδάζω Apressa σεαυτὸν Pron pos S acu masc De si mesmo σεαυτοῦ, ῆς, οῦ A si mesmo δόκιμον adjetivo S acu masc aprovado δόκιμος, ον testado παραστῆσαι verbo aorist infin ativ apresentar παρίστημι aparecer τῷ artigo S dat masc o ὁ, ἡ, τό o Θεῷ subst S dat masc Deus θεός, οῦ, ὁ Deus ἐργάτην subst S acu masc obreiro ἐργάτης, ου, ὁ trabalhador ἀνεπαίσχυντον adjetivo S acu masc Não ser envergonhado ἀνεπαίσχυντος, ον Sem timidez ὀρθοτομοῦντα verbo pres parti ativ S acu masc Manuseio preciso ὀρθοτομέω preciso τὸν artigo S acu masc o ὁ, ἡ, τό o λόγον subst S acu masc palavra λόγος, ου, ὁ palavra τῆς Artigo S Acu fem a ὁ, ἡ, τό a ἀληθείας Subst S Gen fem verdade ἀλήθεια, ας, ἡ verdade Τὰς Artigo P Acu fem as ὁ, ἡ, τό o , a δὲ conjunç Mas, agora δέ mas βεβήλους adjetivo P acu fem mundana βέβηλος, ον mundano κενοφωνίας subst P acu fem Balbucios vazios κενοφωνία, ας, ἡ Conversa vazia περιΐστασο verbo pres impe med 2 evita περιΐστημι evitar ἐπὶ prep Sobre, em ἐπὶ em πλεῖον adjetivo S acu neu Mais excelente πλείων, εῖον ótimo γὰρ conjjunç Pois, de fato γάρ para προκόψουσιν verbo futur indic ativ 3 Vão liderar προκόπτω avançar ἀσεβείας Subst S Gen fem Impiedade ἀσέβεια, ας, ἡ impiedade καὶ Conjunc Mesmo, e, também καί e ὁ artigo S nom mas o ὁ, ἡ, τό o λόγος subst S nom mas palavra λόγος, ου, ὁ palavra αὐτῶν Pron.Pos 3 P gen mas deles αὐτός, αὐτή, αὐτό deles ὡς adverb Desde, contanto ὡς como γάγγραινα subst S nom fem gangrena γάγγραινα, ης, ἡ ferida νομὴν subst S acu fem Uma pastagem νομή, ῆς, ἡ pastagem ἕξει verbo fut indic ativ 3 S terá ἔχω ter ὧν Pron.Rel P gen mas Entre quem ὅς, ἥ, ὅ Quem, que ἐστιν verbo pres indic ativ 3 S Eu sou, existo εἰμί são Ὑμέναιος subst S nom mas Himeneu Ὑμέναιος, ου, ὁ Himeneu καὶ Conjunc Mesmo, e, também καί e Φιλητός Subst S Neu Mas Cristão errante Φίλητος, ου, ὁ Fileto οἵτινες Pron. Relativo P Neu Mas Qualquer um que ὅστις, ἥτις, ὅτι estes περὶ prep A respeito περί relativo τὴν Artigo S Acu fem a ὁ, ἡ, τό a ἀλήθειαν subst S Acu fem verdade ἀλήθεια, ας, ἡ verdade ἠστόχησαν verbo aorist indic ativ 3 P Se estraviaram ἀστοχέω Errar o alvo λέγοντες verbo pres partic ativ P nom mas afirmando λέγω dizer τὴν Artigo S Acu fem a ὁ, ἡ, τό a ἀνάστασιν subst S Acu fem ressurreição ἀνάστασις, εως, ἡ levantar ἤδη adverb já ἤδη já γεγονέναι verbo perf infin ativ Ter acontecido γίνομαι acontecer καὶ Conj Mesmo, e, também καί e ἀνατρέπουσιν verbo pres ind ativ 3 P Estão destruindo ἀνατρέπω destruir τήν Artigo S Acu fem a ὁ, ἡ, τό a τινων Pron.ind P gen mas De alguns τις, τι alguém πίστιν Subst S Acu fem fé, fidelidade πίστις, εως, ἡ fé Ὁ Artigo S Nom Mas o ὁ, ἡ, τό o μέντοι conjunç Mesmo assim μέντοι entretanto στερεὸς adjetivo S nom mas O firme στερεός, ά, όν firme θεμέλιος subst S nom mas fundamento θεμέλιος, ον fundação τοῦ artigo S gen mas o ὁ, ἡ, τό o Θεοῦ subst S gen mas Deus, Senhor θεός, οῦ, ὁ Deus ἕστηκεν verbo relat imp ativ 3 S permanece ἵστημι ficar ἔχων verbo pre perfei ativ S nom mas tendo ἔχω ter τὴν Artigo S Acu fem a ὁ, ἡ, τό a σφραγῖδα subst S acu fem selo σφραγίς, ῖδος, ἡ sinete ταύτην Pron demons S acu fem Este, esta οὗτος, αὕτη, τοῦτο isto Ἔγνω verbo aorist impef ativ 3 S Vir a conhecer γινώσκω reconhecer Κύριος subst S nom mas Mestre, senhor κύριος, ου, ὁ senhor τοὺς artigo P acu mas Os, ὁ, ἡ, τό o ὄντας verbo pre perf ativ P acu mas existe εἰμί sou αὐτοῦ Pron pess 3 S gen mas Os que lhe αὐτός, αὐτή, αὐτό Isso,eles καί Conj Mesmo, e, também καί e Ἀποστήτω verbo aorist med ativ 3 S Afastar-se ἀφίστημι afastar ἀπὸ prep De, longe de ἀπὸ de ἀδικίας subst S gen fem injustiça ἀδικία, ας, ἡ injustiça πᾶς adjetivo S nom mas Tudo, todo πᾶς, πᾶσα, πᾶν tudo ὁ artigo S nom mas o ὁ, ἡ, τό o ὀνομάζων verbo pre perf ativ S nom mas professa ὀνομάζω nomear τὸ Artigo S Acu neu A,o ὁ, ἡ, τό A,o ὄνομα subst S acu neu O nome ὄνομα, ατος, τό nome Κυρίου Subst S Gen Mas Senhor, mestre κύριος, ου, ὁ senhor Ἐν prep Em, por, com ἐν em μεγάλῃ adjetivo S dat fem Um otimo μέγας ótimo δὲ conj agora δὲ agora οἰκίᾳ subst S dat fem casa οἰκία, ας, ἡ casa οὐκ adverb não οὐ não ἔστιν verbo pres ind ativ 3 S tem εἰμί tem μόνον adverb somente μόνον só σκεύη subst P nom neu utensílios σκεῦος objetos χρυσᾶ adjetivo P nom neu Dourado,ouro χρυσοῦς, ῆ, οῦν ouro καὶ conj Mesmo, e, καί e ἀργυρᾶ adjetivo P nom neu prata Ἀργυροῦς, ᾶ, οῦν prata ἀλλὰ conj mas ἀλλά mas καὶ conj Mesmo, e, καί e ξύλινα adjetivo P nom neu De madeira ξύλινος, η, ον madeira καὶ conj Mesmo, e, καί e ὀστράκινα adjetivo P nom neu terreno Ὀστράκινο , η, ον terreno καὶ conj Mesmo, e, καί e ἃ Pron.Rel P nom neu alguns ὅς, ἥ, ὅ algunsμὲν conj De fato μέν De fato εἰς prep até εἰς até τιμὴν subst S acu fem honra τιμή, ῆς, ἡ honra ἃ Pron.Rel P nom neu alguns ὅς, ἥ, ὅ alguns δὲ conj contudo δὲ contudo εἰς prep até εἰς até ἀτιμίαν subst S acu fem desonra ἀτιμία, ας, ἡ desonra ἐὰν conj se ἐὰν se οὖν conj portanto οὖν portanto τις Pron.Ind. alguém τις, τι alguém ἐκκαθάρῃ verbo aorist subj ativ 3 S Completament e limpo ἐκκαθαίρω limpar ἑαυτὸν Pron.rel. 3 S acu mas Ele mesmo ἑαυτοῦ, ῆς, οῦ Si mesmo ἀπὸ prep de ἀπὸ de τούτων Pron. D. P gen neu isto Οὗτος, αὕτη, isto ἔσται verbo fut indic med 3 S Ele será εἰμί sou σκεῦος subst S nom neu Vaso, utensílio Σκεῦος, ους, τό vaso εἰς prep para εἰς para τιμήν subst S acu fem honra τιμή, ῆς, ἡ honra ἡγιασμένον verbo partic perfi med S nom neu santificado ἁγιάζω Ser santo εὔχρηστον adjetivo S nom neu util εὔχρηστος util τῷ artigo S dat mas para ὁ, ἡ, τό para δεσπότῃ subst S dat mas possuidor δεσπότης dono εἰς prep para εἰς Até, para πᾶν adjetivo S acu neu Toda, tudo πᾶς, πᾶσα toda ἔργον subst S acu neu Obra, trabalho ἔργον, ου obra ἀγαθὸν adjetivo S acu neu Boa, bom ἀγαθός, ή bom ἡτοιμασμένον verbo partic perf med S nom neu preparado ἑτοιμάζω praparado Τὰς artigo P acu fem o ὁ, ἡ, τό o δὲ conj e δὲ e νεωτερικὰς adjetivo P acu fem jovem νεωτερικός jovem ἐπιθυμίας subst P acu fem luxúrias ἐπιθυμία desejo φεῦγε verbo pres imp ativ 2 S Foge, afasta φεύγω fugir δίωκε verbo pres Imp ativ 2 S segue διώκω perseguir δὲ conj agora δὲ agora δικαιοσύνην subst S acu fem justiça δικαιοσύνη justiça πίστιν subst S acu fem Fé, fidelidade πίστις, εως fé ἀγάπην subst S acu fem amor ἀγάπη, ης amor εἰρήνην subst S acu fem E paz εἰρήνη, ης paz μετὰ prep Junto com μετὰ com τῶν artigo P gen mas essa ὁ, ἡ, τό essa ἐπικαλουμένων verbo pres parti med P gen mas invocam ἐπικαλέω chamar τὸν artigo S acu mas o ὁ, ἡ, τό o Κύριον subst S acu mas Senhor κύριος, ου Senhor ἐκ prep Fora de ἐκ fora καθαρᾶς adjetivo S gen fem puro καθαρός, ά limpo καρδίας subst S gen fem Um coração καρδία, ας coração Τὰς artigo P acu fem o ὁ, ἡ, τό o δὲ conj E, agora δὲ e μωρὰς adjetivo P acu fem insensata μωρός, ά tolo καὶ conj e καί e ἀπαιδεύτους adjetivo P acu fem Não instruída ἀπαίδευτος absurdas ζητήσεις subst P acu fem questões ζήτησις busca παραιτοῦ verbo pres imp med 2 P repele παραιτέομαι recusa εἰδὼς verbo perf part ativ S nom mas Estar atento οἶδα perceber ὅτι conj que ὅτι que γεννῶσιν verbo pres ind ativ 3 P produzem γεννάω gerar μάχας subst P acu fem contendas μάχη, ης conflitos δοῦλον subst S acu mas servo δοῦλος, ου escravo δὲ conj Ora, agora δέ agora Κυρίου subst S gen mas Do senhor κύριος, ου senhor οὐ adverbio não οὐ não δεῖ verbo pres ind ativ 3 S É necessário δεῖ cabe μάχεσθαι verbo pres inf med contender μάχομαι brigar ἀλλὰ conj E sim ἀλλὰ mas ἤπιον adjetivo S acu mas brando ἤπιος, α gentil εἶναι verbo pres infin ativ Deve ser εἰμί ser πρὸς prep Para com πρός para πάντας adjetivo P acu mas todos πᾶς, πᾶσα tudo διδακτικόν adjetivo S acu mas Apto para instruir διδακτικός instruir ἀνεξίκακον adjetivo S acu mas paciente ἀνεξίκακος tolerante ἐν prep No, em, por ἐν Em, por πραΰτητι subst S dat fem mansidão πρᾳΰτης, gentil παιδεύοντα verbo pres part ativ S acu mas disciplinando παιδεύω corrigir τοὺς artigo P acu mas Os que, esses ὁ, ἡ, τό os ἀντιδιατιθεμένους verbo pres part med P acu mas Se opõem ἀντιδιατίθεμαι opõem μή adverb que μή não ποτε conj sempre ποτε sempre δώῃ verbo aorist subj ativ 3 S conceda δίδωμι dar αὐτοῖς Pro.pos. 3 P dat mas lhes αὐτός, αὐτή ele ὁ artigo S nom mas o ὁ, ἡ, τό o Θεὸς subst S nom mas Deus θεός, οῦ, ὁ Deus μετάνοιαν subst S acu fem arrependimento μετάνοια, ας mudança εἰς prep Para, até εἰς para ἐπίγνωσιν subst S acu fem conhecerem ἐπίγνωσις, conhecer ἀληθείας subst S gen fem A verdade ἀλήθεια, ας verdade καὶ conj e καί e ἀνανήψωσιν verbo aorist subj ativ 3 P Retorno a sensatez ἀνανήφω sensatez ἐκ prep Fora de ἐκ Fora de τῆς artigo S gen fem a ὁ, ἡ, τό a τοῦ artigo S gen mas do ὁ, ἡ, τό o διαβόλου adjetivo S gen mas diabo διάβολος diabo παγίδος subst S gen fem laço παγίς, ίδος armadilha ἐζωγρημένοι verbo part perf med P nom mas Sid capturados ζωγρέω capturads ὑπ’ prep Por ὑπό por αὐτοῦ Pro.Pos. 3 S gem mas ele αὐτός, αὐτή ele εἰς prep para εἰς para τὸ artigo S acu neu o ὁ, ἡ, τό o ἐκείνου Pro.De S gem mas dele ἐκεῖνος, η, ο dele θέλημα subst S acu neu vai θέλημα, ατος vai Após a avaliação das classes gramaticais das palavras da Perícope, seguiremos agora analisando as palavras que apresentam um significado mais relevante para o texto, que possam nos trazer um sentido mais claro para o entendimento da mensagem do autor, sua abrangência, bem como o seu pensamento. 7.2. ANÁLISE SEMÂNTICA 1. A palavra, ὑπο-μιμνῄσκω, que significa “recordar”, tem seu uso bem expressivo na LXX, e vários versículos do AT descrevem a misericórdia e a graça de Yeshua (Gn 8.1; 19.29), representando um evento criativo. Deus se recorda do pacto com sua criação (Gn 9.15; Êx 2.24), dos patriarcas (Êx 32.13). Temos também a passagem em que Israel é intimado a se lembrar de sua passagem pelo Egito (Dt 15.15), e a não recordar as luxúrias (Nm 11.5), mas sim, recordar sua própria culpa (Dt 9.7). Se Deus se lembra de seu povo, ele também se lembra de seus inimigos e os pune (Sl 137.7). Podemos ver que na LXX encontramos uma variação enorme de situações onde a palavra “recordar” é aplicada; veremos também, a seguir, seu uso em alguns versículos do NT. No NT, “lembrar, recordar” não é apenas um ato mental. Em (Mt 5.23) a recordação vem a mente, como também pode está continuamente presente (ICo 11.2). Em Hb 8.12, Deus usa de misericórdia e não mais se lembra do pecado do seu povo. Por outro lado, Deus se faz lembrar no julgamento para a Babilônia em Ap 16.19. A igreja deve se lembrar do apóstolo e dos seus ensinos (ICo 11.2). Lembrar outros é dar testemunho da palavra de Deus; lembrar a si mesmo é colocar-se totalmente sob esta palavra. Em At 11.16, somos continuamente chamados à lembrar dos ensinamentos de Jesus, por fim, somos exortados a nos lembrar decomo devemos ser como nossos irmãos (Hb 13.3). Enfim, μνημόνευω é a forma léxica para a palavra “recordar”, “mencionar”. E esta palavra mostra sua força através das palavras do Apóstolo Paulo, quando fala em 2Tm 2:14 para trazer encorajamento para seu discípulo na igreja de Éfeso, para que ele se lembre do que foi dito e não perca o foco do seu chamado em sua batalha por amor de Cristo.. Paulo lembra as palavras de Jesus (At 20.35 - μνημονεύειν), e que.a igreja deve se lembrar de Cristo (2Tm 2.8 - Μνημόνευε), de seus líderes (Hb 13.7 - Μνημονεύετε). Ela também deve se lembrar dos pobres (G1 2.10 - μνημονεύωμεν). O termo “Deus(θεοῦ)” não denota uma personalidade específica, mas em si, é uma unidade no mundo religioso grego diante de sua multiplicidade. O judaísmo prefere não falar em Deus e adotou o termo “Senhor, o Poderoso, o Altíssimo” como referência. Um respeito trazido pelos antigos em seu temor, por não serem dignos de falar o nome santo. O autor no enunciado do versículo em 2Tm 2, mostra a grandeza de Deus e sua importância no contexto, quando ele diz, “dá testemunho solene a todos perante Deus”. O Senhor se torna o peso da balança presente no resultado pretendido en seu efeito futuro. κενοφωνίας - Sua tradução lexical pode ser assim definida como: vão, conversa vazia, debate vão, discussão infrutífera. Esta palavra tem raiz em κενος e fora do NT apresenta este significado: 1. O significado literal é “vazio” - normalmente coisas, mas também pessoas. 2. No sentido figurado, refere-se a pessoas vãs ou frívolas ou a coisas fúteis, p. ex., opiniões, jactâncias, discurso. Cf. também a expressão eis kenón, “em vão”. O apóstolo Paulo expressa um forte sentido imperativo ao empregar a palavra “kenós” em seu sentido figurado em 2Tm 16, quando diz: “Evita, igualmente, os falatórios inúteis e profanos”. Sua mensagem é fazer nos lembrar que não devemos perder tempo, nem alimentar a boca daqueles que vomitam inverdades. O autor é enfático em sua orientação para que não se perca o foco dos objetivos traçados para àquela igreja. A palavra “εἰς”, tem seu significado como (“em, para, até, etc”). Esta pequena palavra, trás em si, uma expressão da viva conexão entre a realidade divina e cósmica. Quando os gregos a utilizam e demarcam o kosmos dos deuses e o Hades separado da divindade. No judaismo expressam a grandiosidade de Deus, mantida, mesmo estando entre nós no AT. Isaias 6 fala da grandiosidade de Deus e do lugar celestial que não se pode contê-lo. O NT faz uma ponte entre o mundo divino e humano através de Jesus Cristo. Quando usado na forma de “para dentro do”, distinguindo a criação terrena. Paulo utiliza a palavra com um sentido de designação tanto divina como de desonra. Λέγοντες vem de “λέγο”, dizer, falar, que comparativamente pode também ser associada ao λογος , palavra; pela sua formação e significado no entendimento grego do NT. Paulo se utiliza desta palavra em sua variação sintática no gerúndio, “declarando, asseverando, dizendo”, afirmando que alguns elementos no contexto se desvinculavam da verdade de Jesus Cristo. O que trecho que diz “τοὺς ὄντας αὐτοῦ”, “os que lhe pertencem”; vem fortalecer a mensagem da perícope, diante do que o discipulo Timóteo poderia passar enfrentando as heresias dos falsos mestres, as pressões internas e externas da igreja; a mensagem de Paulo trás este consolo, o Senhor conhece os que lhe pertencem. A palavra εὔχρηστον, significa ser útil, proveitoso. O cristão deve estar sempre buscando a primazia da qualidade diante de Deus, servindo em sua casa, adorando, se disponibilizando, se purificando em santificação. Paulo lembra a seu pupilo que ande preparado e santificado para toda boa obra. 7.3. ANÁLISE SINTÁTICA Neste momento da Exegese iremos fazer a análise sintática dos versículos da Perícope de 2Tm 2:14-16, contextualizando a idéia central da mensagem, identificando o sujeito, predicado, objeto direto, etc. 15. Procura apresentar-te a Deus aprovado, como obreiro que não tem de que se envergonhar, que maneja bem a palavra da verdade. Neste versículo da perícope de 2Tm 2:15, observamos que o verbo que inicia a frase, “procura” está no imperativo, onde o sujeito se encontra oculto; podendo ser identificado no contexto. O pronome possessivo “voce mesmo” reforça a existência do sujeito na frase e se junta ao verbo “apresentar”, que se encontra no infinitivo, dando sentido a ação imperativa do verbo procurar. O ato de se apresentar se segue de um objeto direto, ou seja, o sujeito se apresenta, de certa maneira, conforme o verbo pede, o objetivo direto “aprovado”; por causa da condição acusativa do adjetivo, que se completa na justificativa com o substantivo “Deus”, que está na posição de objeto indireto”. O substantivo “obreiro” é uma condição qualitativa do sujeito do sujeito oculto, seguido de um adjetivo que se define como objeto direto, seguido do verbo “manejar”, que se complementa com o objeto direto, o acusativo “palavra”, e finaliza com um genitivo feminino, dando uma ideia de posse, “verdade”. 16. Evita, igualmente, os falatórios inúteis e profanos, pois os que deles usam passarão a impiedade ainda maior. O verbo “evitar”, em sua contração no presente médio da 2 pessoa do singular, “evita” fala pelo sujeito que está oculto, esta recomendação de Paulo sugere o que? Um objeto direto, o acusativo substantivado “falatórios inúteis”, seguido de seu adjetivo substantivado “profano”. A conjunção “pois” condiciona o sujeito em sua ação passiva de evitar, porquanto, o verbo no futuro do indicativo “passarão”, trás como resultado seguido de uma preposição + adjetivo “ainda maior” completando o sentido do substantivo genitivo “impiedade”. ἀντιδιατίθεμαι ἀντιδιατιθεμένους 14. Recomenda estas coisas. Dá testemunho solene a todos perante Deus, para que evitem contendas de palavras que para nada aproveitam, exceto para a subversão dos ouvintes. 15. Procura apresentar-te a Deus aprovado, como obreiro que não tem de que se envergonhar, que maneja bem a palavra da verdade. 16. Evita, igualmente, os falatórios inúteis e profanos, pois os que deles usam passarão a impiedade ainda maior. 17. Além disso, a linguagem deles corrói como câncer; entre os quais se incluem Himeneu e Fileto. 18. Estes se desviaram da verdade, asseverando que a ressurreição já se realizou, e estão pervertendo a fé a alguns. 19. Entretanto, o firme fundamento de Deus permanece, tendo este selo: O Senhor conhece os que lhe pertencem. E mais: Aparte-se da injustiça todo aquele que professa o nome do Senhor. 20. Ora, numa grande casa não há somente utensílios de ouro e de prata; há também de madeira e de barro. Alguns, para honra; outros, porém, para desonra. 21. Assim, pois, se alguém a si mesmo se purificar destes erros, será utensílio para honra, santificado e útil ao seu possuidor, estando preparado para toda boa obra. 22. Foge, outrossim, das paixões da mocidade. Segue a justiça, a fé, o amor e a paz com os que, de coração puro, invocam o Senhor. 23. E repele as questões insensatas e absurdas, pois sabes que só engendram contendas. 24. Ora, é necessário que o servo do Senhor não viva a contender, e sim deve ser brando para com todos, apto para instruir, paciente, 25. disciplinando com mansidão os que se opõem, na expectativa de que Deus lhes conceda não só o arrependimento para conhecerem plenamente a verdade, 26. mas também o retorno à sensatez, livrando-se eles dos laços do diabo, tendo sido feitos cativos por ele para cumprirem a sua vontade. 2 Timóteo 2:14-26 14 Ταῦτα ὑπομίμνῃσκε διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ ⸀θεοῦ μὴ ⸁λογομαχεῖν,* ⸀ἐπʼ οὐδὲν χρήσιμον,* ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. 15 σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ θεῷ, *ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.* 16 τὰς δὲ βεβήλους ⸀κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας 17 καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει. ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φίλητος, *18 οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν,* λέγοντες °[τὴν] ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιντήν τινων πίστιν. 19 ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· Ἔγνω κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ,* καί· Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα κυρίου.* 20 Ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστιν μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα,* καὶ ἃ μὲν εἰς τιμὴν ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν· 21 ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων,* ἔσται σκεῦος εἰς τιμήν, ἡγιασμένον, ⸆ εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον.** 22 τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας φεῦγε,* δίωκε δὲ δικαιοσύνην πίστιν ἀγάπην εἰρήνην μετὰ ⸂τῶν ἐπικαλουμένων⸃* τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίας. *23 τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν μάχας·* 24 δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι ἀλλʼ ⸀ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον, 25 ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεμένους, μήποτε ⸀δώῃ αὐτοῖς ὁ θεὸς μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας *26 καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος,* ἐζωγρημένοι ὑπʼ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα.
Compartilhar